Skąd pomysł na takie rozwiązanie?
Po pierwsze: z potrzeby zmniejszenia ilości czasu jaki dzieci z rodzicami muszą spędzać nad lekcjami w domu. Chcielibyśmy, aby życie ucznia po szkole było czasem dla rodziny, aby to co szkolne zostało w szkole.
Po drugie: odrabianie lekcji w szkole ma uczyć dzieci odpowiedzialności i samodzielności oraz organizowania sobie pracy . Nauczyciele mają spełniać tylko rolę doradców, konsultantów a nie kontrolerów i osób odpowiedzialnych za odrobienie lekcji.
Po trzecie: uczeń musi nauczyć się, że odrobienie lekcji jest jego obowiązkiem i jest nierozerwalną częścią nauki odpowiedzialności za własne uczenie i rozwój. Odrabianie zadań w szkole jest opcją do wyboru, a nie obowiązkiem, czy koniecznością. Dzieci mogą z tego skorzystać, a jeśli tego nie zrobią, muszą odrobić zadania w domu.
Po czwarte: odrabianie lekcji w szkole nie zwalnia dzieci od powtarzania słówek z języków obcych, tabliczki mnożenia czy czytania lektur w domu. Czasami również nauczyciele zadają zadania, których nie da się wykonać w szkole. Jest to element edukacji, nauka odpowiedzialności i budowanie etosu pracy.
W naszej szkole odrabianie lekcji ma służyć rozwojowi kompetencji osobistych. Zdajemy sobie sprawę, że to długotrwały proces i dokładamy wielu starań, aby wesprzeć w nim naszych uczniów.
W naszej szkole również sprzątamy.
Każda klasa codziennie na zakończenie dnia, poza porządkowaniem swoich rzeczy, wyciera również kurze, odkurza i myje podłogę w swojej sali. W ten sposób uczymy odpowiedzialności nie tylko za siebie ale również za miejsce w którym jesteśmy, za to jak się w nim zachowujemy. Takie sprzątanie uczy współpracy, komunikacji: wiele rzeczy trzeba zaplanować, podzielić się obowiązkami, rozwiązać konflikty, które na tym tle powstają.
W Kolumbusie jest konkurs czystości, codziennie klasy otrzymują punkty za sprzątanie i na koniec każdego semestru te, które zdobyły największą ilość punktów zdobywają nagrodę w postaci wspólnego wyjścia na pizzę, ufundowaną przez dyrektora szkoły. Forma konkursu ma dodatkowo motywować i integrować, tworzyć wspólny cel, do którego uczniowie danej klasy jako grupa dążą.
Sprzątanie jest elementem wychowania, jest to nauka poprzez pracę na rzecz społeczności szkolnej. Nie jest to wcale łatwe i wymaga bardzo dużego zaangażowania nauczycieli, wychowawców. Nauczenie dzieci samej organizacji sprzątania, umiejętności negocjacji, rozwiązywania konfliktów, radzenia sobie ze zniechęceniem, nudą (cały czas to samo) wymaga codziennej systematycznej pracy dorosłych. Jest to proces. Obserwowanie jednak efektów jakie przynosi, (i wcale nie chodzi tu o czyste sale) nagradza nam włożony wysiłek.
